Galería do IES Breamo

Galería de imaxes

26. HIMNO GALEGO
Partitura empregada para imprimir a primeira versión do Himno Galego na Habana, onde foi interpretado o 20 de decembro de 1907 no Gran Teatro da Habana.

Tendo en conta a aureola de consagración de Eduardo Pondal como o grande poeta de Galicia, non é de estrañar que un músico de sona, Pascual Veiga lle solicitase unha letra para presentar ao certame musical organizado polo "Orfeón Coruñés nº 4".

OS PINOS
¿Que din os rumorosos
na costa verdecente,
ó raio trasparente
do prácido luar?
¿Que din as altas copas
de escuro arume harpado
co seu ben compasado
monótono fungar?
"Do teu verdor cinxido
e de benignos astros,
confín dos verdes castros
e valeroso clan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.
Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden
e con arroubo atenden
o noso rouco son,
mas sós os ignorantes
e férridos e duros,
imbéciles e escuros
non os entenden, non.
Os tempos son chegados
dos bardos das edades
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois, donde quer, xigante,
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán.

26. HIMNO GALEGO

Partitura empregada para imprimir a primeira versión do Himno Galego na Habana, onde foi interpretado o 20 de decembro de 1907 no Gran Teatro da Habana.

Tendo en conta a aureola de consagración de Eduardo Pondal como o grande poeta de Galicia, non é de estrañar que un músico de sona, Pascual Veiga lle solicitase unha letra para presentar ao certame musical organizado polo "Orfeón Coruñés nº 4".

OS PINOS
¿Que din os rumorosos
na costa verdecente,
ó raio trasparente
do prácido luar?
¿Que din as altas copas
de escuro arume harpado
co seu ben compasado
monótono fungar?
"Do teu verdor cinxido
e de benignos astros,
confín dos verdes castros
e valeroso clan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.
Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden
e con arroubo atenden
o noso rouco son,
mas sós os ignorantes
e férridos e duros,
imbéciles e escuros
non os entenden, non.
Os tempos son chegados
dos bardos das edades
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois, donde quer, xigante,
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán.

26_himno.JPG 21_pondal_1865.JPG 22_pondal_1874.jpg 23_curros.jpg 41_Portada_A_Nosa_Terra.jpg
Puntuar este ficheiro (Puntuación actual : 2.5 / 5 con 4 votos)