Galería do IES Breamo

Galería de imaxes

Inicio > LINGUA E LITERATURA GALEGA > III. Rexurdimento > 3. Eduardo Pondal > Fotobiografía Pondal

Máis visto - Fotobiografía Pondal
16_pondal_1859.jpg
 16. RETRATO DE PONDAL EN 1859769 vistasÉ de supor que, tal e como reflicte unha boa parte das súas primeiras composicións, estivese interesado en procurar relacións de carácter amoroso. Aínda que morrese solteiro, ao longo da súa biografía existen numerosos testemuños de relacións con mulleres diversas. A visión idealizada da muller que ofrece nos poemas primeiros en español contrasta extraordinariamente coa máis crúa da maioría dos textos de madureza centrados na relación erótica, nos que a idea dominante é o asoballamento e a violación, idea que alternará na súa obra en galego coa imaxe idealizada das guerreiras virxes celtas, as fadas (mouras na mitoloxía galega) e as freiras.
09_borneiro.jpg
 09. CASTRO DE BORNEIRO764 vistasCamiño da reitoral de Nemiña, Pondal pasaba á beira do castro de Borneiro e do dolmen de Dombate.
00_pondal_orla.jpg
 00. EDUARDO PONDAL763 vistas
17_titulo_medicina.jpg
 17. TÍTULO DE MEDICINA755 vistasObtén o grao de Licenciado o 18 de Xuño de 1860.

Acabada a carreira de Medicina, traballou como médico da Armada en Ferrol, pero esta vida non lle resultaba satisfactoria. A pesar de todo, vai seguir en Ferrol ata o ano 1862.

Tras un breve paso pola Coruña foi a Madrid examinarse para médico de Sanidade Militar. Aprobou a oposición. Soamente consta a súa permanencia en destino durante o mes de Xullo, o 27 dese mes pediu permiso e non volveu máis.
12_camara_dolmen_dombate.jpg
 12. CÁMARA INTERIOR DO DOLMEN DE DOMBATE754 vistas
15_Rosalia_Santiago_1855.jpg
 15. RETRATO DE ROSALÍA NOS TEMPOS DO LICEO DE LA JUVENTUD CONSERVADO ENTRE AS COUSAS DE PONDAL741 vistasPor outra parte, en Compostela vai ter oportunidade de reforzar unha formación literaria que o ha de converter no máis culto dos poetas galegos do seu tempo. A súa preocupación pola literatura non se limitaba aos autores grecolatinos (Virxilio, Tucídides, Plutarco, Homero, Safo, etc.). Tamén coñecía a Milton, Shakespeare, Heine, Dante, Ariosto, Monti, Leopardi, Chateaubriand, etc, ademais da Biblia, Ossián, Tasso e Camoes, de grande transcendencia na súa obra.

Convén suliñar que lía os clásicos na lingua orixinal (latín, grego, portugués, italiano, francés e inglés); mesmo chegou a redactar textos en italiano e a publicar un poema en francés.
18_pondal_1862.jpg
 18. RETRATO DE PONDAL EN 1862726 vistasUnha vez que abandonou a profesión médico-militar dedicou toda a súa vida a exercer de bardo, vivindo a conta da herdanza familiar.
20_pondal_1862_b.jpg
 20. OUTRO RETRATO DE PONDAL EN 1862722 vistasContinúa o seu proceso formativo e transládase a Santiago, onde permanece ata 1885. Neste período confírmase a súa transformación en poeta "profesional" cada vez máis galeguizado. A súa intensa participación na sociedade compostelá obrigábao a gastar sumas importantes tanto de residencia como en vestimenta de luxo, preocupación continua da que existe constancia ao longo de toda a súa vida posterior, así como outros gastos suplementarios derivados dun modus vivendi propio dun dandy. Consecuentemente, polo que se pode apreciar na súa correspondencia, virán continuas peticións de cartos á familia para satisfacer os seus gastos.
24_Queixumes.jpg
 24. QUEIXUMES DOS PINOS PUBLÍCASE EN 1886721 vistasEn 1886 publica Queixumes dos pinos, que vai supor a súa consagración definitiva.

Desde a aparición da súa grande obra, débese salientar que xamais volverá a utilizar o español como lingua de creación (coa excepción dun poema asinado con pseudónimo, Himno al besugo).

Ademais é o único escritor decimonónico do que se conserva correspondencia privada en galego e que mantivo a súa fidelidade lingüística no campo da creación literaria.

A língua tiveran
por língua de escravos;
esqueceran os pátrios acentos,
suidosos e brandos.
Dos própios acentos
tiveran vergonza;
de cautivos falaran palabras
de servos e ilotas.
Deixaran os doces
acentos xocundos
por estrañas palabras de servos,
ignaros e escuros.
A nai afrixida
da escura miséria,
os própios tomara
por xente estranxeira;
e espantada escuitara dos fillos
a plática serva.
25_pondal_1886.jpg
 25. RETRATO DE PONDAL EN 1886703 vistasA recepción do libro foi importante. Desde moi cedo sempre aspirara á aureola poética. Hai numerosas anotacións persoais na liña de autoafirmación da propia superioridade a través da identificación coa figura de grandes poetas. Nos Queixumes faise patente a elaboración literaria desta obsesión egolátrica materializada agora na figura do bardo.

A fins de 1887 retírase a Ponteceso. No verán de 1888 vai tomar as augas a Carballo, onde vai ficar algo máis dun ano. Durante estes anos continúan a ser constantes as referencias a unha inmediata aparición da grande epopeia Os Eoas.
19_escritorio_casa_natal.jpg
 19. ESCRITORIO DA SÚA CASA NATAL686 vistasInicialmente instalouse na Ponteceso, posiblemente non só polo fracaso profesional, senón sobre todo por problemas de saúde mental, que xa se manifestaban desde cedo, mostrando síntomas de neurose obsesiva. A partir de agora, existen constantes probas dun proceso que desembocará na crise de 1903 e culminará na loucura final.
23_curros.jpg
 23. MANUEL CURROS ENRÍQUEZ683 vistasA finais dos anos 70 do século XIX entra no panorama da literatura galega Curros Enríquez, mais o éxito e a constante presenza na prensa do poeta celanovés causa certo desagrado en Pondal.
42 ficheiros en 4 páxina(s) 1 2 3 4