(2014-2015) Seguimos con Chaplin

Compaxinándoo con moitas outras propostas e actividades, seguimos averiguando cousas sobre Chaplin e traducíndoas de diversas maneiras.

Na web do cole temos algunhas das súas películas máis representativas e visionamos cada un dos videos, establecendo posteriormente diálogos sobre elas e a nosa intuición sobre o que acontecía pois moitas son en cine mudo.

Ademáis temos un  libro enorme, como unha enciclopedia onde saen fotos de moitas das súas pelis.

           [2]

Ademáis de ir anotándoas no noso mural do proxecto e nos dossieres individuais.

       [3] 

Esta semana dramatizaremos cos nosos equipos varias escenas destas pelis.

Pero andivemos a dramatizar unha escena que nos gustou moito "El baile de los panecillos", da película "LA QUIMERA DE ORO"

                       [4]

baile no que utilizaba dous panes e dous tenedores como si fosen as súas pernas.

Nós tamén fixemos o baile pero tiñamos algúns elementos máis para elexir: pan de leite, limóns, patacas, zanahorias.

         [5]

      [6]

Os videos  que grabamos os utilizaremos para o noso corto así que xa nos veredes en acción!

 

Ademáis observamos moitas imáxenes en internet, nos libros e nas fotocopias traídas de casa, de retratos de Chaplin con distintas expresións da cara, xa que no cine mudo eran importantísimas.

Tentamos imitalas, co noso gorro e bigote de Chaplin, tod@s os que quixemos nos fotografiamos e con elas  montaremos un enorme cadro en homenaxe ao noso investigado.

 

Tamén nos centramos nalgunhas esceas da película "El chico", levando a cabo algunhas sesións de "filosofía para nenos" establecendo diálogos sobre aspectos da vida.

 

ESCENA "CHAPLIN ATOPA O BEBÉ NO CHAN"

                  [7]

¿POR QUÉ MIRA PARA ARRIBA CHAPLIN CANDO VE O BEBÉ?

-Para non mirar ó bebé e marcharse pero non o conseguiu.

-Porque pensou que o tiraran de arriba.

-Porque seguramente quería quedarse con él e se puxo a pensar qué podía darlle de comer.

-Para ver se había alguén arriba.

 

¿POR QUÉ ESTABA O NENO NO CHAN?

-Porque a súa familia o abandoou, porque xa era un pouco maior. Xa crecera algo.

-Porque seguramente o quixeron abandoar, para non ter un fillo xamáis.

-Lo envolveron e o abandoaron porque non tiñan suficiente comida para a familia.

-O porque se destruiu a casa e mentres o bebé se arrastrou ata que Chaplin o atopou.

 

¿É O MESMO ATOPAR QUE DESCUBRIR?

-Atopar quere dicir descubrimentos.

-Descubrir é atopar cousas.

-Nooon, descubrir é investigar, por exemplo, buscar cousas sobre insectos.

-Atopar é atopar cosas, por exemplo, Fran perdeu un tornillo y eu o atopei.

-Pois eu descubrín que na miña casa está enterrado un tiranosaurio. O descubrín excavando.

 

¿QUÉ SE FAI CANDO SE ATOPA ALGO?

-Collelo.

-Quedarte con él si che gusta.

-Se alguén atopa un óso de dinosaurio o leva a un museo con coidado.

-Se son importantes se levan a un museo, senón te quedas con elas.

 

¿PENSADES QUE A CHAPLIN NON LLE GUSTA O NENO?

-Non lle gusta, porque o quixo deixar co outro bebé.

-Non lle gusta, porque o ía tirar polo sumideiro.

-Nooon, que non o quería tirar!

-Sí que lle gusta o neno porque o tapaba coa mantiña.

-Sí, porque se parecía a él.

-Chaplin pensaba que era da outra señora que tiña o bebé pero non e por iso levouno con él.

      [8]

              O BEBÉ SE  CHAMA  JHON

             [9]

¿POR QUÉ TEMOS UN NOME?

-Porque cando nacimos nos puxeron os nomes.

-Porque sinon non saberíamos quen son os nosos amigos.

-Porque cando nacimos, os pais pensaron os nomes para que nos coñeceran as persoas.

-Tamén cuando te perdes, te poden chamar polo teu nome, berrando, para atoparte.

 

¿QUÉ PASARÍA SE NON HOUBESE NOME PARA AS PERSOAS?

-Non nos coñecerían.

-Non saberíamos cáles somos. Quen é cada un.

-Teríamos que sinalar sempre para saber a quén falamos.

 

¿QUÉ PASARÍA SE NOS CHAMARAN POR UN NÚMERO EN VEZ DUN NOME?

-A cidade sería de números.

-Non me gusta, porque non me gusta ser un número.

-Nos porían unha tarxeta para recoñecer o noso número, e non me gustaría.

-Pois a mín sí me gustaría. É divertido.

   [10]   [11]

ESCENA NA QUE CHAPLIN DOBRA UNS TROZOS DE TEA MENTRES O NENO CHUPA O BIBERÓN

                      [12]

-Está bebendo leite.

-Dun biberón.

-Non, é unha teteira, pero é como un biberón.

-Está colgada por unha corda, para que non lle caia enriba.

-É para poder beber cando queira.

 

¿ QUÉ FAI COAS TEAS?

-Está facendo mantiñas.

-Secándoas.

-Son para tapar ao bebé.

-As está cortando para facer babeiros.

-Eu creo que son pañales.

OS XESTOS QUE LLE FAI AO BEBÉ DE QUÉ PODEN SER (LLE BICA OS PÉS, LLE FAI CÓXEGAS..)

-Lle fai cosquillas, se ríe.

-O fai de broma.

-O bica para que non teña frío nos pés.

-Tamén son xestos de coidado. Porque o quere.

¿PODEMOS TER CARIÑO AOS OBXECTOS?

-Non, porque as cousas non son humanas.

-siii, eu quero aos meus canciños, teñen pelo e son como canciños de verdade.

-Sí, porque si rompeos algo da nosa casa, nos quitan todos os xoguetes. E eu lle teño cariño aos meus xoguetes.

SE PARECE A VOSA HABITACIÓN Á DE CHARLOT E O BEBÉ?

-Non, a miña é nova. Esta está moi vella e sucia.

-A miña é máis bonita.

-A miña é moi guapa, esta non.

-Na miña hai osiños e miles de peluches e na do neno non, porque son moi pobres.

 

VOS SEGUIREMOS CONTANDO!!

      [13] [14] [15]

[16]    [17]  [8] [18]

   [19] [10] [11] [20]