A REQUINTA

Coñecemos este

tipo de frauta

Descripción.

É unha frauta traveseira que se divide en cinco partes.

· Boquilla ou pecho dos beizos
· Barrilete ou segundo pecho
· Terceiro pecho
· Cuarto pecho
· Parte final ou pecho da chave

Funcionamento.

Tócase apoiando sobre o beizo inferior o bordo do burato da embocadura.

Historia.

É unha frauta traveseira coas mesmas características físicas e de son que as frautas traveseiras barrocas, que se empregaban en toda Europa no século XVIII.
A súa chegada a Galicia está relacionada coa incorporación das frautas barrocas ás orquestras sinfónicas, bandas militares e grupos de cámara, como é o caso da orquestra da Catedral de Santiago que contaba con gran poder económico para mercar os instrumentos que lles fosen precisos. As primeiras frautas chegadas á Catedral de Compostela foron enviadas desde Inglaterra. Quizais a necesidade de reparar algunha destas frautas fai que chegen ata o lugar de Rioboo na Estrada (Pontevedra) onde vivía un sonado constructor de gaitas, o cal viu as posibilidades harmónicas e cromáticas do instrumento para ser tocado xuntamente cunha gaita. Tivo grande importacia ata o comezo da guerra civil sobre todo na bisbarra da Ulla, debido á existencia destes artesáns, que construíron gran cantidade delas.
Outro caso de fratura traveseira de funcionamento semellante ao da requinta é o frautín tamén coñecido como pínfano. Este tipo de frauta traveseira, de pequeño tamaño, foi usada sobre todo na bisbarra de Vigo.
O frautín en re de cinco chaves era utilizado xeralmente para facer dúos con gaita na mesma tonalidade, que acompañados de bombo e tamboril formaron grupos como Os Peruchos de Sardoma e Castrelos, Os Fonas de Matama, Os Gaiteiros de Sampaio de Navia, Os Gragoselos de Coruxo, etc.