CANDO UNHA MULLER MORRE VÍTIMA DA VIOLENCIA MACHISTA, COMO SOCIEDADE MORREMOS TO@S.
Esta foi a mensaxe e a reflexión que o alumnado e o profesorado de Secundaria quixo trasladar para conmemorar o Día Mundial contra a Violencia de Xénero. Unha reflexión que tentamos plasmar nun proceso creativo: a construción dunha silueta de muller conformada coas nosas imaxes. Porque no momento en que unha muller é asasinada fracasamos como sociedade e un pouco de nós morre canda ela.
No Eusebio Lorenzo Baleirón condenamos a violencia e volvemos abrir a porta violeta da Igualdade, que atravesaron tanto o alumnado como o profesorado novos, xunto con algúns /has representantes do Concello; e lemos poemas escritos polo alumnado de 2° ESO sobre o que é vivir "Nunha casa en Igualdade"; e escoitamos as reflexións dos pequechos e pequechas de Primaria sobre a Igualdade que nos deixaron, para que as teñamos ben presentes, colgadiñas no tendal violeta de Rosalía. Tamén escoitamos a Declaración institucional do Concello e todo isto na compaña dos anciáns e anciás do Centro de Día e mais da veciñanza que por aquí se achegou.
O 25 de novembro estivemos todos e todas. Agora toca seguirmos TRABALLANDO cada xornada, clase a clase, proxecto a proxecto, TODOS OS DÍAS.
