MIÑAS DONAS E SEÑORES, NENOS VELLOS E MEDIANOS ... (Cantares ou romances de cego)

O alumnado de 1º BACH A, E, F e G, coordinados pola súa profesora de Lingua Galega e Literatura Teresa Pastor Novo, confeccionaron neste último trimestre do curso cantares ou romances de cego, como traballo práctico correspondente á cantiga popular, dentro da literatura galega de tradición oral. Así pois, compuxeron eles mesmos historias rimadas, empregando o romance, como era habitual no repertorio de cantores cegos.

Para tal actividade, distribuíronse por parellas ou en grupos de tres e tiveron que elixir o argumento dunha historia para traballar. De seguido, compuxeron a copla, cunha rima doada e adaptándose os versos ás frases musicais, cunha linguaxe popular, procurando os gustos do auditorio. Así, casos de crimes, asasinatos, desaparicións mediáticas, atentados terroristas, traxedias ecolóxicas por naufraxios, casos paranormais de endiañamentos, culpas a inocentes, casos de acosos e abusos, ….. Todo isto tivo cabida na elaboración destes cantares, historias da crónica negra que, por desgraza, non deixan de producirse. A rapazada procurou casos moi impactantes, dentro e fóra das nosas fronteiras, conformando un corpus de sucesos terribles, moi do gusto do pobo e que dos que os cegos noutrora facían unha posta en escena maxistral. Ao mesmo tempo, decoraron cadanseus cantares coas maltranas ou cartelóns que acompañaban as representacións nas prazas e romarías.

Do seu traballo, aquí está esta exposición no corredor do primeiro andar do centro e onde os rapaces e rapazas, á maneira máis tradicional, penduraron as súas maltrañas ou cartelóns, acompañados dos respectivos romances.