Normalización lingüística

Celebrouse por terceiro ano o concurso de microrrelatos que promove o Concello de Fene, por iniciativa dos equipos de normalización do IES de Fene e CPI A Xunqueira. Este ano, con motivo do centenario do nacemento de Cunqueiro, os relatos estiveron baseados na súa obra, tentando imitar o seu imaxinativo xeito de escribir. Recollemos a continuación os nomes dos alumnos e alumnas autores dos microrrelatos que foron seleccionados na fase interna.

Acceso aos microrrelatos seleccionados

Co motivo da celebración do Centenario do Nacemento do escritor galego Álvaro Cunqueiro (Mondoñedo, 1911) os Equipos de Normalización Lingüística dos Centros de Ensino de Fene, coa coordinación da Concellería de Cultura, Deportes e Xuventude, convocan o III Concurso de Microrrelatos - Concello de Fene. 

Bases do concurso

Desenvolve a túa creatividade literaria.…

 Recolle as bases do concurso  aquí

ORGANIZAN OS EQUIPOS DE NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA DE FENE

Luís Seoane foi o promotor de moitas empresas culturais, da emigración e do interior (revistas como Galicia Libre, Galicia Emigrante ou Cuco-Rei, a imprenta Resol en Santiago de Compostela xunto a Arturo Cuadrado; editoriais como a Losada; o Laboratorio de Formas de Galicia, xunto a Isaac Díaz Pardo, do que nacerá o complexo de Sargadelos, etc.).

O equipo de Normalización ligüística do IES de Fene ven de publicar un Boletín para dar a coñecer a obra deste gran artista galego

.

O Equipo de Normalización Lingüística do IES de Fene, acaba de editar un boletín cunha síntese da vida e obra de Carvalho Calero

Ver o boletín

Comunicado  da Asemblea  de ENCIGA sobre o decreto de plurilingüismo

A Asociación dos Ensinantes de Ciencias de Galicia (ENCIGA), na Asemblea celebrada o 7-V-2010, aprobou por unanimidade transmitir á Consellería de Educación e aos medios de comunicación a seguinte resolución.

ENCIGA manifesta a súa oposición ao decreto de plurilinguismo presentado pola Consellería de Educación baseándose nos seguintes argumentos:

1- A nosa asociación, con máis de 650 socios, leva vinte e dous anos de funcionamento e trátase da asociación de profesorado máis numerosa de Galicia. Entre as asociacións de profesorado de Ciencias é a máis veterana do Estado español e das máis veteranas de Europa. Ao longo destes anos non tivo coñecemento de que ningún dos seus membros recibise ningunha reclamación nin queixa polo feito de ter empregado o galego na aula. Por iso non comprende o interese da Xunta de Galicia en aprobar un decreto que impón o uso do castelán de xeito obrigatorio en materias de Ciencias como a Física e Química, Matemáticas ou Tecnoloxía, véndose afectados con esta decisión moitos dos socios da nosa Asociación.

2.- Ao longo destes anos, nos case 70 números publicados da nosa revista e próximos a realizar o XXIII congreso da nosa Asociación, a maioría das publicacións e comunicacións foron presentadas en galego, probando que é unha lingua tan natural coma outras para transmitir e divulgar ideas científicas. Ningunha razón científica pode argumentar unha chata ou deficiencia por usar o galego para falar de Ciencia.

3- Unha parte importante das actividades da nosa Asociación están relacionadas co estudo, divulgación  e investigación de métodos que acheguen a ciencia á sociedade e ao alumnado das distintas idades, o que, xunto co apartado anterior, amosa que o profesorado de Ciencias ten un interese especial por conseguir a máxima competencia do alumnado galego nas materias das súas áreas e promover o uso común do galego na aula é unha mostra dese achegamento á sociedade galega. O contrario sería continuar a longuísima etapa de imposición do castelán, procurando que o galego estea practicamente fóra do sistema educativo, polo menos de moitas materias de Ciencias, o que vai en contra de todo argumento pedagóxico e lembra os tempos escuros de “la letra con sangre entra”, máxima antipedagóxica por excelencia que hoxe todos rexeitamos.

4- Diversos informes científicos coñecidos pola Consellería de Educación proban que a competencia xeral do alumnado é menor en galego que en castelán. Dado que necesariamente o obxectivo educativo neste tema é o de acadar unha boa competencia tamén en galego, a Consellería debería tomar decisións para conseguir ese obxectivo. Sorprende que, no seu lugar, apunten ao contrario, ao reducir as materias a impartir en galego  e decidir que a maioría das de Ciencias sexan impartidas en castelán  contradicindo no caso do galego o que a propia Consellería promove no inglés.

5- O decreto supón unha imposición aos profesores, moitos da nosa Asociación, do uso do castelán. En vez de promover o uso do galego como sería razoable nunha comunidade cunha lingua propia, promóvense leis que o desprotexen, involucrando nesta tarefa ao profesorado das áreas de Ciencias. Isto é malo para o país, para os centros,  para a docencia das ciencias, para o profesorado implicado nestas áreas e, por suposto, malo para o alumnado e para toda a sociedade galega.

6- Por todo isto, consideramos razoable e apoiamos a decisión do profesorado que se ten manifestado publicamente no sentido de non aceptar a substitución do galego polo castelán nas súas aulas.

Santiago de Compostela a vinte e sete de maio de 2010  

http://www.enciga.org/

A Coordenadora Galega de Equipos de Normalización e Dinamización Lingüistica, analiza nesta presentación como será a situacion nas escolas con este novo decreto que regula o usa das linguas no ensino galego: en Infantil inmersión en castelán, en Primaria, o equilibrio entre linguas en situación desigual provocará desequilibrio, en Secundaria excluése o galego do ámbito científico-tecnolóxico co que o equilibrio queda rachado, e nos centros educativos, posiblemente un poco de caos.

Accede á presentación

Decreto

  Galería de imaxes

Galería de imaxes

Ana, gañadora do primeiro premio no Certame Poético 2010 organizado polo Deaprtamento de Lingua Galega e Literatura e o Equipo de Normalización Lingüística, estuda 3º de ESO no noso instituto. Fala paseniño e cun aire reflexivo, cecais froito da súa gran creatividade e imaxinación. Recoñece que escribir este poema lle supuxo un gran esforzo e en algun momento séntese en débeda coa nai "na miña casa hai moitos libros, a miña nai le moito". É consciente de que para escribir é preciso ser boa lectora

Equipo web: Cando comezaches a escribir?

Ana: Fai moito tempo escribía historias e cómics, pero parei. Pedíronme que escribira poesía para esta ocasion, e esforceime bastante, non foi doado escribir este poema. Aparte de consultar o dicionario tiven que recorrer a outros libros.

Equipo web: Que é o que mais che gusta facer agora?

Ana: Seguen gustándome mais o cómic e debuxar.

De momento non pensa na publicación dos seus debuxos e comics,  ten moitos gardados e alguns xa se perderon

Equipo web:  Que che gusta ler?

Ana: o meu tipo de lectura favorita é de misterio, debería ler mais porque me sería mais facil escribir

Equipo web:  En que te inspirache para escribir este poema?

Ana: Tiñamos que escribir sobre problemas sociais. Pensei nos problemas que teñen os vellos, que non os poden coidar e lévanos á residencia.

Equipo web:  Sobre que tratan os teus debuxos? 

Ana:  Gústame a aventura, polo tanto os debuxos tratan de aventuras, de seres estraños, algo fantástico, imaxinativo….

Equipo web:  Imaxina que atopas un lapis, poderías escribir unha historia a partir del?

Ana: Si, sobre as mans polas que pasou o lapis, que faría con ese lapis, pode ser un criminal ou terrorista que andaba planeando cousas… Sería unha novela negra, inventaría cousas de misterio

No futuro, aparte de debuxar e escribir no seu tempo de ocio, gustaríalle ter un traballo normal. 

MÁIS DE NOVENTA OUTONOS Con máis de noventa outonos chora a vella, semella un gran lirio a súa branca cabeza, coma unha flor murcha abre a reixa. Que paseniño camiña a pobre vella!   Mira sen ver as follas caídas e vellas o novo outono que agora comeza. Sóbese no coche que de alí a alonxa, mentres que anguria unha congoxa.   Xa non voltará aos seus campos nin á súa aldea. xa non voltará máis á súa vida aquela. xa chegou o outono para ela.   Pero mantén a esperanza a pobre vella que soña que voa cara á súa aldea mentres tanto o outono chora por ela.

O departamento de Lingua Galega e Literatura e o Equipo de Normalización Lingüística do IES de Fene veñen de organizar o Certame Poético 2010 no que participaron numerosos estudantes deste centro. En días pasados reunironse as persoas que compoñen o xurado, dous alumnos de Bacharelato, Tamara e Miguel, dous profesores, Jose Luis e Miguel Anxo e unha representante de Radio Fene para seleccionar os mellores poemas presentados a concurso. O seu fallo foi o seguinte: 1º premio para Ana Armenteros, alumna de 3º de ESO polo seu poema Mais de noventa outonos, 2º premio para Marta Vázquez polo poema O último segundo, de 2º de ESO, e dous Accesit para Silvia Iglesias de 1º de ESO polo poema Eu son e Graciela Feal de 3º de ESO polo poema O camiño das ledicias.

O PERIGO DA CONFORMACIÓN DE DÚAS SOCIEDADES EN RAZÓN DE LINGUA

•    Segundo o Movemento de Renovación Pedagóxica NOVA ESCOLA GALEGA, o novo Decreto para o plurilingüismo no ensino non universitario de Galicia fará imposible, desde un punto de vista estritamente pedagóxico, dar cumprimento ao previsto na lexislación educativa sobre competencia lingüística.

•    A normativa proposta despreza absolutamente toda a  armazón lexislativa  construída ao longo de tres décadas, en especial o Plan Xeral de Normalización  da Lingua Galega aprobado por unanimidade polo Parlamento Galego en 2004.

•    O feito de que as Matemáticas deban deixar de impartirse en galego converte en papel mollado o establecido no Plan Xeral de Normalización sobre esta materia, pois nel, textualmente, establécese que se tenderá a que entre as materias que se impartan en galego figuren as Matemáticas e a Tecnoloxía... 

•    Lembra NOVA ESCOLA GALEGA que o galego, como lingua propia de Galicia e como variedade recesiva debe ser o idioma primeiro e principal do currículo, o  centro de gravidade do sistema, tal e como reiteradamente recollen as leis, as sentenzas e a propia pedagoxía.

•    O tratamento aparentemente “igualitario” diante de realidades lingü¸ísticas moi desiguais no seu carácter, desenvolvemento, presenza social e problemática, só pode traer como consecuencia un maior retroceso para a lingua galega e a conformación de dúas sociedades diferenciadas por razón de lingua.

•    NOVA ESCOLA GALEGA reitera o seu chamamento ás familias galegas para que eviten que os seus fillos e fillas se vexan privados da oportunidade de acadar a debida competencia lingüística, tamén en galego

.........................

Ler o documento completo.....

Outro documento: Nova Escola Galega opina. Abril de 2010

http://www.nova-escola-galega.org/

Publicado en El País o 19-3-2010

Cómpre a liberdade de circulación na estrada: esquerda ou dereita por votación dos condutores

Se tivese que escoller agora dúas viñetas de Castelao, unha sería a do gato cínico que recita a Bécquer: "Volverán las oscuras golondrinas en su balcón los nidos a colgar... Pero aquela que papei o ano pasado, esa non volverá." E a outra? A outra é aquela na que aparecen unha nai e un meniño e a muller pregunta: "Por que non queres ir á escola?". E o rapaciño di: "Porque sempre me preguntan o que non sei".

Son dúas pequenas obras mestras de humor e humanidade que refulxen en todo tempo ......  ler o artigo completo

c

Física e Matemáticas tamén en galego

Publicado en Vieiros, 15/03/2010

Carlos Salgado, Doutorado en Fisica de Particulas na USC e dez anos de investigador no extranxeiro, na Universite de Paris XI, no CERN en Xenebra e na Universita di Roma "La Sapienza". Actualmente está no programa Ramón y Cajal na USC desenvolvendo investigación de relevancia para o colisionador LHC do CERN

Para entrar directamente no tema: cal é o esquema mental de quen pensa que non se pode ensinar Fisica e Matematicas en galego? Por que no decreto do galego son estas as asignaturas que hai que dar en castelán? E sobre todo: por que o castelán é máis adecuado?? Doulle voltas a cabeza e non lle atopo resposta. A dificultade das materias máis abstractas non está na lingua que se utiliza para transmitilas, senon nas técnicas, nas capacidades e nos medios de quen as imparte. Un teorema é o mesmo obxecto matemático e require das mesmas destrezas mentais en todas as linguas do mundo. As leis do electromagnetismo tamén.

Somos moitos os que tratamos de dar normalidade ao uso do galego na ciencia: se fixen a miña tese doutoral (en Física de Partículas) en galego non é por reivindicar nada, é por normalidade; se dou clases na Facultade de Fisica en galego é tamén por normalidade; se discuto cos meus colaboradores da nosa investigación en galego (ou inglés, ou francés, ou español ou italiano) é só por normalidade! Que anormalidade é a de decidir que o galego non é para as Matemáticas ou a Física? Por que xusto estas materias?

No fondo, este esquema mental ten moito de provinciano e despreciativo das propias capacidades. Quen pensa que a Física ou as Matemáticas non se poden ensinar en galego está pensando tamén que un galego non pode aportar nada a esas disciplinas científicas. É similar ao esquema mental imperante, aínda que cada vez menos, no mundo anglosaxón de desprezo polas capacidades científicas dos países latinos, en particular. E é deprimente que este sexa o esquema mental dos responsables da política educativa (e tamén, en parte da científica) deste país. A ciencia transmitese actualmente en inglés (non en español, por certo) mais a capacidade creativa non ten fronteiras idiomáticas. A normalidade no ensino da Física e das Matemáticas, dúas materias con moitas eivas, vai exactamente na dirección contraria. Este é un tiro no pé.

http://www.vieiros.com/columnas/opinion/1142/fisica-e-matematicas-tamen-en-galego

* Relacionada: Científicos galegos no exterior fan público un manifesto en defensa da lingua

15/03/2010

 PUBLICADA EN VIEROS

Xabier Docampo. Carta aberta a don Anxo Lorenzo

(Cómplice necesario da afrenta que se lle vai facer á lingua galega)

Sr. Lorenzo: Acabo de ler as súas desafortunadas declaracións en Faro de Vigo e La Opinión. Por certo, constato que ou fai estas declaracións á prensa en castelán ou non é capaz de esixir, como cómpre tendo en conta o seu cargo, que sexan publicadas en galego; se cadra, ten que facer méritos para lle demostrar  a ben sabemos quen, que xa é un bo converso. Logo de lelas, debo dicirlle que vostede mente; ou sexa, di algo que sabe que non é certo co ánimo de enganar aos galegos e ás galegas. E antes de continuar, voulle demostrar que isto é así.

Di vostede que “El problema es que no existe cobertura legal para obligar a nadie a hablar o escribir en gallego. Esto ya lo advirtió el Consello Consultivo en 2007”. Vostede coñece, é imposíbel que o ignore, que o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, na súa sentenza 1084/2007, rexeita o ditame do Consello Consultivo de Galicia e declara que é perfectamente legal que “Nas áreas, materias ou módulos impartidos en lingua galega, o alumnado utilizará, con carácter xeral, o galego nas manifestacións oral e escrita.” Por non falar das numerosas ocasións en que o Tribunal Constitucional avalou a pertinencia desta utilización nas aulas, como vía para a súa aprendizaxe.

Dicir o contrario é mentir e, por aquilo de que quen fai un cesto fai un cento se lle dan varas e tempo, dedúcese que dun mentireiro pouco máis podemos agardar que mentiras.

Di vostede “La ley no permite obligar a hablar gallego”. Pode, daquela, a lei obrigar a aprendelo nas clases de galego? Pode obrigar a lei a aprender a táboa de multiplicar? O que se aprende e usa na escola ten que estar explicitamente escrito na Constitución? Se a competencia nunha lingua só se adquire utilizándoa, como a han adquirir logo? Acaso por ciencia infusa? Son vostedes un fato de mentireiros e uns trapalleiros. Entregaron a súa alma ás minorías negacionistas cunha obscenidade escandalosa.

O seu decreto está envolto na mentira, na falsidade dos datos e das expectativas. Está feito sabendo que os alumnos e alumnas de familias castelán falantes nunca acadarán unha competencia mínima en galego. Está, pensado desde os privilexios de clase, feito para satisfacer os desexos antigalegos dun sector dos pais do alumnado do ensino privado (o de concertado non é máis que un uso indebido de medios públicos, mentres obriguen por vía de achegas “voluntarias” a pagar unha cantidade mensual complementaria).

Sr. Lorenzo, vostede, ao se facer reo voluntario da política etnocida do Sr. Feijoo, saberá canto lle pagou a pena botar pola xurreira abaixo unha carreira profesional merecente de todo respecto. Agora só fica para vostede a indignidade de ser, en complicidade con Falange Española de las JONS (vostede escribiu este decreto ao ditado do que eles demandaron en Compostela en febreiro de 2009), quen pasará a historia como a persoa que defendeu o maior ataque legal contra a lingua propia de Galicia desde Francisco Franco (que tamén era “gallego y de Falange”).  Lamento moito ter que dicilo, pero a súa traizón cóbreo de indignidade. O seu cometido e desexo non foi nunca, agora o entendo, o de estabelecer un marco legal que substituíse ao mesmo decreto 124/2007 que defendeu publicamente; vostede foi encargado de lle dar unha aparencia científica e legal á mentira, o engano, a traizón. Non teño xa que escoller ningún cualificativo para lle aplicar, dedúcense doadamente do seu proceder.

Pero, de todos os xeitos, permítame que lle diga que aínda podería recuperar en boa parte a dignidade perdida (só os que nunca a tiveron non poden recuperala). Dimita. Abandone o barco onde xa só fican ratas. Déixeos sos. Dígalles que vostede non pode amparar semellante barbaridade, que non pode traizoar unha institución que, antes ca vostede, ocuparon outros e, uns máis e outros menos, todos foron facendo cousas, sempre avanzando por pouco que fose. Dígalles que non quere ser lembrado como único responsábel de Política Lingüísitca que fixo retroceder o galego nos seus dereitos. Que o fagan eles se queren, non se suicide socialmente, regrese á comprensión dos seus que, máis tarde ou máis cedo, sempre han entender que foi capaz de ter dignidade á última hora. Destes só pode agardar que o deixen tirado na cuneta (estilo falanxista) cando pensen que xa non lles serve. É difícil, pero mentres non estea o decreto no DOG sempre estará a tempo de merecer o respecto dos galegos e das galegas de hoxe e de mañá.

Despois xa nunca o poderá ter. Máis tarde ou máis cedo o seu decreto tamén será derrogado, cambiase por outro e deste só ficará a ignominia.

En calquera caso, non siga a mentir, que nin vostede nin eu nacemos onte.

http://www.vieiros.com/columnas/opinion/1144/carta-aberta-a-don-anxo-lorenzo