O Curupira

     

No 2012-13 apostamos por vincular o PI deste curso á Educación Medioambiental e ao  noso proxecto particular "Retales del Mundo". Pretendemos achegarnos aos nosos compañeiros e compañeiras doutros países. Neste ocasión Brasil e as súas  lendas do Amazonas foron os protagonistas.

Nesta experiencia multicultural no IES de Chapela o alumno Eduardo Brenno Gonçalves dos Santos (2º ESO) leu para o alumnado de 1º ESO, que realizou imaxe para a súa ilustración, a lenda brasileira do Curupira.

Eduardo leu na súa lingua materna, o brasileiro. O alumnado decatouse da gran proximidade desta lingua co galego, pois podía comprender sen esforzo gran parte do texto. Os debuxos foron realizados polo alumnado de 1º ESO despois de escoitar a lenda dentro do Proxecto Interdisciplinar "O Bosque", no que traballaron durante todo o curso 2012-13.

 

O Curupira é o deus que protege as florestas. A tradição o descreve como um pequeno ser, de cabeça pelada, corpo coberto de pêlos, pernas sem articulações, dentes azuis ou verdes, orelhas grandes, e com os pés voltados para trás. Ele não possui os orifícios necessários para as secreções indispensáveis à vida, e é dotado de uma força prodigiosa. Contam que quando um individuo vê-se perdido no mato encantado pelo Curupira, para poder quebrar o feitiço que faz esquecer do caminho, deve preparar três pequenas cruzes de pau e colocá-las no chão triangularmente, ou fazer outras tantas rodinhas de cipó que colocará também no chão. O Curupira dá-se o trabalho de desfazê-lo, porque com este material fabrica pequenas cruzes de cauré que atira pelas costas.

O protetor das florestas é igualmente famoso por perseguir caçadores por meio dos seus assobios e sua fl echa mágica que, estiver onde estiver o caçador, a fl echa o encontra tornando-o caçado. O Curupira não permite que se matem “bichos novos” nem aqueles que estejam amamentando, muito menos fêmeas, caçada que sempre interdita.

 


Imaxes: Abel Gil Erquicia.